فواید کتابخوانی

مردم غالباً از من درباره دکترای حرفه ای می پرسند ، در مورد آن چیست و آیا ارزش انجام آن را دارد یا خیر. در اینجا آغاز پاسخ به این سؤال بسیار بزرگ است ...

 

من قبل از هر چیز باید درباره تعصبات خودم در مورد دکترای حرفه ای پاک شوم. فکر می کنم آنها یک چیز خوب هستند. شما ممکن است فکر کرده باشید که من قصد داشتم بگویم که استاد برجسته یک دکترای تحتانی و غیر استاندارد است. اما من اصلاً اینطور فکر نمی کنم اولین کار آکادمیک من این بود که یک دکترای حرفه ای در آموزش طراحی کنم و تعدادی از همکاران حرفه ای سابقم را که دوست دارند این کار را انجام دهند متقاعد کنم.

 

اما برخی از اختلافات اولیه بین دکترا حرفه ای و دکترا از بین می رود. دکترای حرفه ای یک روش ساختار یافته و پشتیبانی شده برای توسعه یک پروژه تحقیقاتی ارائه می دهد - ماژول هایی که کار با ادبیات ، درک روش و روش تحقیق و طراحی یک پروژه تحقیقاتی را پوشش می دهد. اما این نوع پشتیبانی اکنون به طور فزاینده ای در دوره های آموزشی و دکتری های مبتنی بر گروهی است ، جایی که افراد با هم کار می کنند و از حمایت همسالان بهره مند می شوند. دکترای حرفه ای نیز اغلب از انواع پایان نامه ها - پرتفوی ، مجموعه مقالات ، آثار باستانی ، متون چند رسانه ای ، کارهای هنری مبتنی بر - پشتیبانی کرده است ، اما این موارد به طور فزاینده ای قادر به ارائه از طریق دکترا هستند.

 

 

بنابراین با توجه به این همگرایی ها ، در مورد دکترا حرفه ای که خصوصاً منحصر به فرد است چیست؟

 

پاسخ این سؤال مهم به گونه ای نهفته است که دکترای حرفه ای هم به دانش و کارهای حرفه ای کمک می کند و هم به آن کمک می کند. کسانی که دکترای حرفه ای انجام می دهند ، تشویق می شوند که به تمرین و زمینه خاص خود بنگرند و سؤال تحقیق خود را از آن جلب کنند. از آنها انتظار می رود دانش علمی حرفه ای خود را بیان و انتقاد کنند. این تنها منبع دانشی نیست که آنها با آنها کار می کنند ، زیرا آنها همچنین به ادبیات علمی مربوطه ترسیم می کنند.

 

تحقیقاتی که در یک دکترا حرفه ای انجام می شود ، درنظر گرفته شده است که مربوط و مورد علاقه و کاربرد آن برای سایر متخصصان باشد و بنابراین پیشرفت حرفه ای و پایه دانش آن را انجام می دهد. با ایجاد مشکلات حرفه ای ، دانش و تحقیقات آگاهانه خود در گفتگو با دانش علمی ، به دانش علمی نیز کمک می شود. اما ، این می تواند در مقطع دکتری نیز اتفاق بیفتد.

 

و ایده های لغزنده زیادی در آنچه من فقط نوشتم وجود دارد ، مهمترین آنها این نیست که چگونه حرفه ای تعریف کنیم. سؤال اصلی پیرامون دکترا حرفه ای این است که آیا تفکیک دانش علمی و دانش حرفه ای به دو حوزه - شاید همپوشانی اما متفاوت - امکان پذیر نیست. این موقعیت است استدلال - برای مثال نگاه کنید به نظریه پردازی از حالت 1 و 2 دانش. و ممکن است همانطور که من انجام می دهم با یک درجه تمایز موافق باشید. در سطح روزمره تری ، شاید این چندان فریبنده نباشد که درک کنید که اگر در یک مکان خاص ، شغل و مکان کار می کنید ، چیزهای خاصی وجود دارند که شما آنها را به عنوان یک روش زندگی کرده می شناسید که شاید برای افرادی که در جاهای دیگر کار می کنند ، چندان آشکار نیست. . برخی از این چیزها نوعی دانش "هنر و صنعت" هستند - ضمنی ، که بصورت اجباری در نظر گرفته می شوند و به هیچ وجه از اهمیت نظم نمی آیند. در مقاله استاد ، اینها صریحاً در جدول و بخشی از "کار" است.

 

اما اگر تفاوت مشخصی بین این دو جایزه وجود ندارد ، چرا یک دکترا حرفه ای؟ چرا دکترا نیست؟

 

شاید مهمترین تفاوت این دو دکترا در این واقعیت باشد که بیشتر اسناد و مدارک تخصصی به صورت نیمه وقت است و در حدود برنامه ها و نیازهای افرادی که کار می کنند سازماندهی شده است. بنابراین همسالانی که در استادشناسی هستند عموماً همه کار می کنند. آنها احساس جدی بودن در حرفه بودن را دارند. آنها مشترکاً تلاش برای متناسب بودن مطالعه با تحقیق ، تجربه بازگشت به تحصیل پس از مدت ها طولانی ، تمایل به انجام تحقیقاتی را دارند که در یک محیط کاری تأثیر بگذارند. رفاقت و حمایت متقابل می تواند در این شرایط ایجاد شود. حتی اگر تایمرهای جزئی دکترا را نیز انجام دهند ، گروه اولیه اسکریپت حرفه ای ممکن است یک محیط و تجربه حمایتی تر باشد. با توجه به اینکه یک دکترا چقدر می تواند دشوار باشد ، این یک عامل مهم است و حتی ممکن است در تصمیمی درباره اینکه کدام مسیر دکترا را طی می کند ، مهمترین باشد.

 

اما باید تمیز شوم. مشکلی که من با آن و برای دکترای حرفه ای می بینم این است که در واقع پاسخی نهادی موافق به آنها وجود ندارد. به نظر می رسد که در سراسر دانشگاه ها ، اسناد و مدارک دارای قوانین و انتظارات متفاوت است. اینها از طول پایان نامه نهایی تا حدی که انتظار می رود از نامزد نتایج تحقیقات خود نظریه کنند ، متغیر است.

 

و بعضی از افراد آنها را به عنوان دکترا درجه دوم می بینند. بسیاری از دانشگاه ها افرادی را که دارای مدرک استاد هستند ، استخدام نمی کنند و استدلال می کنند که همانطور که منظور از این کار سهم در تمرین حرفه ای است ، همان جایی است که شخص دارای مدرک پروفسور در آن قرار دارد. وظیفه پروفسور prof حمایت از تولید دانش پیشرفته در محیط های حرفه ای است. و برخی از دانشگاهها خوشحال هستند که از مدارک دانشگاهی در زمینه های کاربردی مانند آموزش معلمان استفاده می کنند ، اما پس از آن به دارندگانشان فرصت تحقیق یا فرصت های تبلیغاتی نمی دهند.

 

این تنوع نهادی جدید نیست. اما هنوز هم نیاز به توجه و شاید توجه بیشتر سیاست ها در داخل و بدون دانشگاه باشد - حرفه ها نیز در این سؤال که آیا مدرک دانشگاهی مطابق آن عمل می کند مطابق انتظارات و وعده های خود عمل می کند ، نقش دارند.

 

در ضمن من فکر می کنم که استاد برجسته گزینه خوبی است ، اما شما باید IMHO خود را با دقت انتخاب کنید ، مسیری را انتخاب کنید که مسیری باشد که با ارزش قابل مشاهده باشد.